Saudara Pengarang,
PERDANA Menteri, Datuk Seri Dr. Mahathir Mohamad adalah
pemimpin yang pertama yang membangkitkan isu menyatupadukan umat menerusi
satu mata wang.
Orang Melayu sudah lupa dan orang Islam juga sudah lupa
bahawa satu ketika dahulu umat Islam mempunyai mata wang tersendiri
iaitu menggunakan dwilogam emas dan perak. Dengan wang inilah mereka
berniaga dan berurusan dengan syariat. Ulama juga turut lupa. Mereka
tidak pun menyelidik bagaimana timbulnya duit kertas yang menjadi amalan
dunia sejagat dan dengan sekali gus mengambil alih mata wang syariat.
Malang sekali, di antara banyak wang kertas, wang kertas
dolar Amerika Syarikat menjadi wang nombor satu dunia hingga banyak
negara mempergadaikan harta negara mereka dengan menyimpan dalam bentuk
dolar.
Bagaimana ini terjadi dan dibiarkan berleluasa. Orang
Islam tidak boleh menerima ini semua lagi. Orang Islam yang berfikiran
waras harus menolak penghambaan baru ini dan berusaha untuk mengatasinya.
Inilah keadilan yang utama yang harus dituntut sebab ia melibatkan semua
orang.
Wang kertas tidak mempunyai piawaian. Berat timbang
dan lain-lain mempunyai piawaian. Seandainya ukuran berat dan panjang
berubah setiap hari, ini akan pasti merumitkan dan membingungkan pembina
dan peniaga.
Binaan akan jadi tidak teratur kerana ukuran meter berubah
setiap hari dan berat simen pun berubah setiap hari.
Justeru, dari dahulu supaya tidak keliru dan membingungkan
semua yang berkaitan dengan ukuran, timbang dan waktu mempunyai piawaian.
Tetapi apabila pihak bersekutu (Amerika Syarikat, Britain,
Rusia dan Perancis) telah pasti akan memenangi Perang Dunia Kedua, mereka
telah menetapkan dolar Amerika Syarikat dengan emas di Bretton Wood.
Pada masa yang sama turut diwujudkan Bank Dunia, Dana
Kewangan Antarabangsa (IMF) dan Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu (PBB).
Perlu disebut bahawa kemenangan Perang Dunia Kedua ialah
kemenangan sosialis antarabangsa terhadap sosialis kebangsaan dan bermulalah
apa yang dipanggil globalisasi atau dalam lain perkataan satu negara
dunia.
Tidak ada ulama Islam yang menghadiri perjanjian di
Bretton Woods itu, malah tidak ada ketua negara lain yang hadir selain
daripada ketua negara-negara pihak bersekutu. Negara-negara lain belum
wujud justeru, mata wang mereka pun belum wujud dengan mutlak.
Negara lain semua dianggap mundur dan bukan demokratik.
Negara Arab terjerumus dalam sistem sosialis dan ada pula menjadi tali
barut Amerika Syarikat seperti Arab Saudi. Tidak ada siapa pun mengiktiraf
negara mereka dan mata wang mereka.
Akhirnya, pada 1971, Amerika Syarikat menarik balik
sandaran emas pada mata wangnya maka mata wang tidak lagi mempunyai
piawaian. Para peniaga haru-biru kerana tidak tahu berapakah pertukaran
yang harus digunakan kerana nilainya berubah setiap ketika.
Ini bercanggah dengan amalan orang Barat yang moden
sebab mereka mempunyai piawaian dalam semua hal. Serba-serbi ada piawaian
hingga hendak buat tandas pun ada piawaiannya.
Jika hendak berjalan, jadual kereta api, kapal terbang
dan lain-lain dikawal rapi. Tetapi mata wang tidak ada piawaian. Mata
wang juga tidak demokratik sehinggakan satu dolar Amerika Syarikat bersamaan
satu karung guni wang lira Turki. Ini tidak munasabah.
Jadi saranan Dr. Mahathir mengenai blok perniagaan dinar
dan penggunaan dinar emas amat wajar sekali dan menjadi agenda terpenting
zaman ini. Mata wang yang tidak terikat kepada mana-mana negara.
Mengapakah kaum ulama masih hendak berdiam diri. Mata
wang juga sebahagian daripada agama. Buku fikah penuh dengan perbincangan
mengenai mata wang, dinar dan dirham.
Jika dilihat buku berjudul Mamluk Economics iaitu terjemahan
daripada kitab seorang alim bermazhab Shafie, Taqi al-Din Ahmad ibn
Ali al-Maqrizi, jelas bahawa mata wang adalah sebahagian daripada agama.
Dipetik daripada buku yang sama dalam bab empat, beliau
berkata, sebenarnya menurut riwayat yang pertama menempa dinar dan dirham
ialah Adam a.s. yang bersabda bahawa kehidupan tidak menyeronokkan tanpa
dwi mata wang itu (al-Maqrizi memetik perkara ini dari kitab Tarikh
Dimashq tulisan Hafiz ibn Asakir).
Ibn Taymiyyah juga ada mengulas tentang krisis kewangan
yang dihadapi oleh kerajaan Mamluk. Wang emas dan perak digunakan sehinggalah
kejatuhan kesultanan Uthmaniah. Jika ada satu bidaah yang besar maka
kegunaan wang kertas adalah bidaah tersebut. Mungkin ulama terlupa kerana
leka hendak berebut kuasa.
UMAR AZMON AMIR HASSAN, Kuala Lumpur.